Ben 1984 yılında dünyaya geldiğimde dedem,babam ve dayım bu meslekle uğraşmakta idiler,rahmetli dedem Osman TAŞÇIOĞULLARI temellerini atmıştı firmamızın ve o günün şartlarıyla imalattan el arabasıyla taşıdığı baklavaları ile çevresinde zamanla bilinirlik kazanmıştı.Dedem; hayatı yaşamayı seven,büyüdüğü aile ve çevre ortamına göre kendini fazlaca geliştirebilmiş ve yeniliklere açık olmuş bir adamdı.Mesela ilk ÇİKOLATALI baklavayı ,kendisi usta olmamasına rağmen,ustalarına defalarca denettirerek üretebilmiş birisidir.Mekanı cennet olsun..
Böyle bir aile geleneğinden gelmeme rağmen,hiçbir zaman esnaflık ile ilgili hayal kurmamıştım.Kocaeli Üniversitesinde kamu yönetimi bölümünü bitirene kadar bu işlerle uğraşsam da aslında günün birinde idari kadrolarda yer alıp,yükselip,hizmet etme isteği oldu içimde.Fakat biraz hayalci davrandığımı hissettiğimde, aslında bu işlerin sadece istemekle değil azmetmek hatta doğabilecek tüm olumsuzluklara sabretmekle mümkün olabildiğini anlamaya başladım.Ve daha başlamadan ileride kuvvetle muhtemel karşılaşacağım sıkıntıları görüp hayallerime 'B' planımla devametmeye karar verdim.O zaman halihazırda kurulu olan düzenin mutfağına inmek benim için kaçınılmaz olmuştu ve bunun için de profesyonel bir eğitim almak için Mutfak Sanatları Akademisinde pastacılık bölümünde 5 ay süren ve akabinde de The Marmara otelin deneyimli pastane bölümünde stajla devam eden bir eğitim sürecinden geçtim.Bu eğitim süreci içine Galatasaray Üniversitesinde Halkla ilişkiler lisansüstü programını da ekleyebildim.
Yaklaşık 4 senedir mutfağın içindeyim ve dönüp arkama baktığımda ne kadar şey tecrübe ettiğimi görsem de tekrar önüme baktığımda yaşanacak tecrübelerin karşısında saygıyla eğiliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder